οιμητεύω

οἰμητεύω (Μ)

οδεύω διά μέσου, διαπορεύομαι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οἶμος «δρόμος, οδός» κατά τα ρήματα σε -ητ-εύω (πρβλ. γυμνητ-εύω, κοσμητ-εύω)].